Πίσω από το παραπέτασμα...

Είμαι
πέτρα.

Φάσμα
είμαι.

Δεν περιμένω.

Τίποτα.

Άγνοια...

Φάσματα αέρινα, ψευδή κι αστραποβόλα 

παλεύουν για μια θέση κάτω από το φεγγάρι που ανατέλλει πάλι απόψε. 

Δεν ξέρουν τα καημένα πώς όλα έχουν ήδη γίνει...

Εκ πεποιθήσεως...

Είναι στ΄ αλήθεια παράξενο -ενίοτε και αστείο- 

να δενόμαστε τόσο πολύ με μια ζωή που διαρκεί τόσο λίγο. 

Είναι σα να ανοίγεται μπροστά μας μια απέραντη θάλασσα 

κι εμείς εστιάζουμε με μεγάλη αφοσίωση 

στη λακούβα με το βρόχινο νερό

κάτω απ΄τα πόδια μας. 

Τυφλοί εκ πεποιθήσεως...

ΦΩΤΟΝΙΑ

Απρόσκλητοι επισκέπτες

κατέλαβαν όλους τους τοίχους του σπιτιού. 

Οι διαφάνειες στολίζονται με βροχή. 

Διασκεδάζω πολύ. 

Η αράχνη δεν βλέπει.

Μέρα που πέρασε

Μέρα των λουλουδιών, τα σπασμένων κρυστάλλων, της φωτιάς στο δέντρο. 
Ένα χαμόγελο κρεμάστηκε στον ουρανό κι έκρυψε τον ήλιο. 
Νύχτωσε τώρα. 
Τα φωτόνια θέλουν να παίξουν.

http://www.youtube.com/watch?v=foHJK3ye0SA