Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ακροβάτισσα



ακροβάτισσα
πάνω από την πόλη
ξόανο
στολισμένο ελπίδες
στη ροή του σύννεφου

οι δρόμοι ασφυκτιούν
με τόσα σιδερένια χέρια
να γνέφουν
απελπισμένα
απελπισμένα

εκείνη δεν βλέπει
αφοσιωμένη
μετρά τα δάχτυλα που λείπουν
μετρά τις ώρες

διψασμένο πουλί
στα υπόγεια μάταια
χορεύει
μακριά μια βροχή
σα συνάρτηση ηχεί
του ανέφικτου

το παιδί δεν θυμάται, χαμογελά...

μες τη νύχτα γυμνό
μ΄ ένα όνειρο τρέχει
στ΄ αόρατα
κι οι μανάδες μαινάδες
στα φουστάνια τους ράβουνε
δόρατα
απελπισμένα
απελπισμένα

σκουπίδια έφερε κι απόψε ο ταχυδρόμος
ο χαιρετισμός ξεχάστηκε
δεν έφτασε το φιλί
στο στόμα που άνοιξε

το παιδί δεν κοιμάται, χαμογελά
και τα χέρια του ανοίγουν σα λουλούδια

μα εκείνη δεν βλέπει
αφοσιωμένη
μετρά τα θαύματα που λείπουν
μετρά τις ώρες

και λυπημένη
έφυγε τώρα
ξανά δεν θα ΄ρθει...


Γ.Α.Β. 27.11.12

(Έχει συμπεριληφθεί στη συλλογή "Δημιουργική Γραφή 2 - Ποίηση" των εκδόσεων Γραφομηχανή)

Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Χρησμός...


Τα κλειστά πηγάδια θ΄ ανοίξουν.
Το νερό θα κυλήσει.
Θα πνίξει την πόλη.
Θα σωθούν μόνο τα πουλιά.
Και οι πέτρες.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Δελτίο κήπου μετά από μια απόπειρα δολοφονίας...


Το δηλητήριο στις γλάστρες το ξέπλυνε η βροχή. 
Η γαρδένια ήταν η μόνη που δεν άντεξε. 
Τα λευκά της λουλούδια έγιναν μοιρολόι στον κάδο των σκουπιδιών.
Τη θέση της πήρε ένα κατακόκκινο κυκλάμινο.
Να θυμίζει το χαμένο άρωμα, τη ροή των πραγμάτων σε τούτο τον κόσμο, τη χαρά πίσω απ΄τα δάκρυα. 
Τα δημητράκια πέταξαν φέτος περισσότερα λουλούδια.
"Από το φόβο τους μην πεθάνουν!", είπε ο κηπουρός. Μώβισε ο τόπος. 
Η αναρριχώμενη "ζωγραφιά" στον μπροστινό τοίχο του σπιτιού έβγαλε, δειλά, καινούρια φυλλαράκια. 
Μέχρι την άνοιξη θα έχει αποκτήσει, ως φαίνεται, την πρώτη της ομορφιά. 

Τα χέρια με το φαρμάκι δεν ήταν ικανά να αντισταθμίσουν την αγάπη της καρδιάς μου για τούτα τα πλάσματα. 
Η ζωή νίκησε το θάνατο σ΄ ένα παρτέρι...

Γ.Α.Β.

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

στον αέρα του φθινοπώρου



κιτρινισμένα φύλλα του πλάτανου χορέψτε
ένα ακορντεόν τραγουδάει στη ρίζα σας
την πιο υπέροχη πτώση

Τρίτη 13 Νοεμβρίου 2012

Η θυσία


ονειρεύτηκα ένα βιβλίο με ζωγραφιές
πήρα ένα ποίημα 
το κρέμασα ψηλά 
κι ετοιμάστηκα για τη θυσία 

το χρυσό κορίτσι έδωσε το φιλί 
η μάνα μου τη συγκατάβασή της

όλα έγιναν σιωπηλά



Γ.Α.Β. 13/11/2012