Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2009
de luto...
05/08/1910 - 07/02/2009
Ας ήμουνα μικρό πουλί
φτεράκι να πετάξω
άχνα κι ανεμοψίθυρος
του δρόμου σου να φτάξω
να δω τι κήπο ορέγεσαι
και τι ανθούς θερίζεις
και τίνος συνερίζεσαι
και πίσω δε γυρίζεις...
Ήσουνα ματζουράνα μου
και ρίζα μου του κόσμου
μα ΄γινε στάχτη ο καιρός
κι εθάμπωσέ σε φως μου
Ήσουνα ταίρι της ζωής
τσ αγάπης η εικόνα
κάθε σου αυλάκι ευχόντανε
κανείς να μην επόνα
Στο πεζουλάκι κάθουσουν
και μαντιναδολογούσες
κι αν είναι αέρας η ζωή
γλυκιά τηνε θωρούσες
Και μολογούσες σιγανά:
«Του χάρου δε θα δώσω
΄θελα θωρώ τη νιότη μου
΄θελα την εσκλαβώσω»
Όνειρο σ΄ είδα μάθια μου
σε κήπους κι επερπάτεις
κι απέ μου χαμογέλασες
κι ανέμισες κι εχάθης
Να ΄μουνα λέει μικρό πουλί
ψηλά για να πετάξω
θα μήναγα τον ουρανό
του δρόμου σου ν΄ αλλάξω
Κι αν δεν καταδεχόσουνα
τα πίσω να πορίζεις
θα γένομουν του ονείρου σου
λουλούδι να μυρίζεις...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
8 σχόλια:
Εδώ θα καταθέσω μόνο αυτό: Απόλυτο σεβασμό σ' αυτό που ανέβασες και απόλυτο θαυμασμό επειδή το ανέβασες! Ότι άλλο είναι περιττό!
υπέροχη ανάρτηση μπράβο σου!!!!
αξίζει ....
Ας αναπαυτεί η ψυχούλα της.
OMOΡΦΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.
Κράτα την στη μνήμη σου και στη ζωή σου και θα είναι πάντα ζωντανή .
"Αλίμονο! Δεν περνάει ο χρόνος. Περνάμε εμείς!"
Ταλμούδ
Καλό βράδυ θα σου ευχηθώ !!!
Φιλιά !!!
Η γιαγιά σου θα χαιρόταν πολύ μ' αυτό. Θα σου χάιδευε τρυφερά τα μαλλιά.
Είναι καταπληκτικό το video...
και αυτοί οι στίχοι...
Και μολογούσες σιγανά:
«Του χάρου δε θα δώσω
΄θελα θωρώ τη νιότη μου
΄θελα την εσκλαβώσω»
Καλό ξημέρωμα... να χεις... πάντα στο φως...
''ονειρο σ ειδα μαθια μου- σε κημους κι επερπετεις- κι απε μου χαμογελασες- κι ανεμισες κι εχαθης''.
αρκει που ερχονται στα ονειρα μας, αυτοι που αγαπαμε και χανονται. κατι ειναι κι αυτο.
πολυ ομορφο το ποιημα σου.
καλημερα.
Δημοσίευση σχολίου