ΑΥΡΙΟ ΠΑΛΙ... (για τη Στέλλα)

πρόσωπα.
πρόσωπα τραβηγμένα. αδιάφορα.
πρόσωπα φοβισμένα.

μάτια. μάτια διάφανα.
μάτια τυφλά.

(φώτα.)

τις ει;
κανείς δεν ρώτησε κι απόψε.
και τρέχω στις ράγες ενός τρένου βιαστικού.
στις ράχες μου.
εγώ ειμί το φάσμα. το φόρεμα το λεπτό. το εύθραυστο.
κι αφανής παραστέκεται ο ίσκιος μου στον ίσκιο σου.

(τα φώτα ανάψτε.)

ο κόσμος έρχεται.
ασταθής πάντα.
κι εγώ ολόκληρος. ανοιχτός. μπροστά σε όλους υποκλίνομαι.

να μην καταδεχτείς ούτε ένα βλέμμα.

(σβήστε τα φώτα.)

χέρια αδειανά. γέφυρες.

γκρεμοί. αλυσίδες.

χορός από υ-φάσματα στον αέρα της νύχτας που επιμένει.
δάχτυλα υψωμένα.

να δείχνουν. να αποκόπτονται.
παρόντα παρελθόντα.

λαμπερά κι απαστράπτοντα.
άστρα που κάποτε αν υπήρξαν.
του θάνατου ίχνη.

εγώ ειμί το φά-ντα-σμα που σας φοβίζει.
αύριο πάλι.

Γ.Α.Β. 11/2/11