Μέρα Πρώτη:
Να κρατήσω το θαύμα
Αυτό το όνειρο ξημερώνω απόψε...
Μέρα Δεύτερη:
Έκοψα το μικρό λουλούδι
Και το έκλεισα προσεκτικά
Στο παγωμένο κουτί
Το καταδίκασα έτσι
Να ονειρεύεται την άνθισή του
Σε μιαν ατέρμονη
Και αδυσώπητη
Αναμονή...
Μέρα Τρίτη:
Σςςς, κοιμάται...
(σ΄ ένα τόσο δα κουτί έχω φυλάξει την πιο μεγάλη μου ελπίδα)
...
2 σχόλια:
Γλυκά κρεμάστηκε.. στην κλωστούλα
σαν κόσμημα
σ' έναν ιστό που την κρατάει ζωντανή
σιωπηλά
γιατί έχει φωνή..
η ελπίδα
Πολύ ωραία το είπες, Δήμητρα, σ΄ ευχαριστώ! :)
Δημοσίευση σχολίου